Wybory parlamentarne w Finlandii w 2011 roku

Finlandia Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Finlandii Ustrój polityczny Ustrój polityczny Finlandii Konstytucja Konstytucja Finlandii Władza ustawodawcza Eduskunta (Lista) Władza wykonawcza Prezydent Premier Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Najwyższy Sąd Administracyjny Prokuratura Kontrola państwowa Audytor generalny Finanse Bank Finlandii Samorząd terytorialny Podział administracyjny Finlandii Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Partia Koalicji Narodowej Partia Centrum Perussuomalaiset Socjaldemokratyczna Partia Finlandii Sojusz Lewicy Liga Zielonych Szwedzka Partia Ludowa Chrześcijańscy Demokraci Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Finlandii

Wybory parlamentarne w Finlandii w 2011 roku – odbyły się 17 kwietnia 2011. Wcześniejsze oddanie głosu (tzw. wstępna faza wyborów) było możliwe w dniach od 6 do 12 kwietnia 2011^[1]. W wyniku tych wyborów zostało wyłonionych 200 posłów do Eduskunty na nową czteroletnią kadencję.

Według stanu na 1 stycznia 2011 zarejestrowanych było 17 partii politycznych uprawnionych do wystawienia list wyborczych^[2]. Osiem z nich posiadało reprezentację parlamentarną w Eduskuncie: Chrześcijańscy Demokraci, Liga Zielonych, Partia Centrum, Partia Koalicji Narodowej, Prawdziwi Finowie, Socjaldemokratyczna Partia Finlandii, Sojusz Lewicy i Szwedzka Partia Ludowa. Spośród posłów kończącej się kadencji blisko czterdziestu nie zdecydowało się ubiegać o reelekcję, wśród nich Sauli Niinistö, przewodniczący parlamentu^[3].

Według wyników po podliczeniu wszystkich oddanych głosów najlepszy wynik uzyskała centroprawicowa Partia Koalicji Narodowej, za nią uplasowała się Socjaldemokratyczna Partia Finlandii, a na trzecim miejscu znalazła się eurosceptyczna formacja Prawdziwi Finowie. Zwycięska w poprzednich wyborach Partia Centrum premier Mari Kiviniemi zajęła czwarte miejsce, tracąc 16 mandatów. Wszystkie ugrupowania reprezentowane dotąd w Eduskuncie utrzymały reprezentację parlamentarną^[4]. Niemal wszystkie ugrupowania uzyskały słabsze wyniki niż w wyborach w 2007. Znaczący wzrost poparcia odnotowali jedynie Prawdziwi Finowie^[4].

W głosowaniu wcześniejszym wzięło udział około 1,25 mln wyborców (31,2% uprawnionych)^[5]. Frekwencja wyniosła natomiast 70,4% (w porównaniu do 67,9% w 2007)^[6].

Okręgi wyborcze

Deputowani zostali wybrani w 15 okręgach^[7] – w 14 wielomandatowych (mandaty przydzielono metodą d'Hondta) i w jednym jednomandatowym (Wyspy Alandzkie posiadające własny system partyjny)^[8].

Okręgi wyborcze

	Map	Okręg wyborczy/Regiony	Nr	Liczba posłów
		Helsinki	01	21
		Uusimaa	02	35
		Finlandia Właściwa	03	17
		Satakunta	04	9
		Wyspy Alandzkie	05	1
		Tavastia (Kanta-Häme i Päijät-Häme)	06	14
		Pirkanmaa	07	18
		Kymi (Karelia Południowa i Kymenlaakso)	08	12
		Etelä-Savo	09	6
		Pohjois-Savo	10	9
		Karelia Północna	11	6
		Vaasa (Keski-Pohjanmaa, Etelä-Pohjanmaa i Pohjanmaa)	12	17
		Finlandia Środkowa	13	10
		Oulu (Kainuu i Pohjois-Pohjanmaa)	14	18
		Laponia	15	7

Wyniki wyborów

	Partia	Głosy	Procent (zmiana)		Mandaty (zmiana)
	Partia Koalicji Narodowej	599 138	20,4%	−1,9	44	6
	Socjaldemokratyczna Partia Finlandii	561 558	19,1%	−2,3	42	3
	Prawdziwi Finowie	560 075	19,1%	+15,0	39	34
	Partia Centrum	463 266	15,8%	−7,3	35	16
	Sojusz Lewicy	239 039	8,1%	−0,7	14	3
	Liga Zielonych	213 172	7,3%	−1,2	10	5
	Szwedzka Partia Ludowa	125 785	4,3%	−0,3	9	–
	Chrześcijańscy Demokraci	118 453	4,0%	−0,9	6	1
	Koalicja Wysp Alandzkich	8546	0,29%	–	1	–
	Partia Piratów	15 103	0,50%	+0,50	0	–
	Komunistyczna Partia Finlandii	9232	0,30%	-0,40	0	–
	Inni	26 174	0,81%	–	0	–
	Razem	2 939 571	100%	–	200	–

Źródła:^[4][9]

Przypisy