Wisztyniec

Wisztyniec
Vištytis
Ilustracja
Ulica miasteczka i kościół Świętej Trójcy
Herb
Herb
Państwo

 Litwa

Okręg

 mariampolski

Populacja (2001)
• liczba ludności


566

Kod pocztowy

LT-70037

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wisztyniec”
Ziemia54°27′30″N 22°43′10″E/54,458333 22,719444
Multimedia w Wikimedia Commons

Wisztyniec (lit. Vištytis) – dawne miasto, obecnie miasteczko na Litwie położone w okręgu mariampolskim, w rejonie wyłkowyskim, nad Jeziorem Wisztynieckim, na Suwalszczyźnie. Liczba mieszkańców 566 (2001). Siedziba gminy Wisztyniec.

Historia

Pieczęć miejska z 1570 r. (za: Z.Gloger, Encyklopedia staropolska, Warszawa 1900-1903)

Prawa miejskie i herb nadał król Zygmunt II August w 1570. Wisztyniec położony były w drugiej połowie XVI wieku w powiecie trockim województwa trockiego[1]. Miasto królewskie w 1782 roku[2]. Za Królestwa Polskiego istniała gmina Wisztyniec. Władze carskie odebrały prawa miejskie 31 maja 1870 w ramach represji po powstaniu styczniowym.

Zarządzenie biskupa sejneńskiego z 1909 r., by w każdą czwartą niedzielę msza była w języku polskim, a w pozostałe w języku litewskim (do tego czasu w kościele był wyłącznie język polski) wywołało opór zwolenników „mszy polskiej” i doprowadziło do starć 3 kwietnia 1910 r.

W grudniu 1918 r. Polacy z Wisztyńca i okolic podjęli samorzutnie akcję, której celem było wydzielenie gminy Wisztyniec z powiatu wyłkowyszkowskiego i przyłączenie jej do powiatu suwalskiego. W tej sprawie na początku stycznia 1919 r. zostało wysłane za pośrednictwem Tymczasowej Rady Okręgu Suwalskiego podanie do rządu polskiego, podpisane przez ponad 1 tys. osób z prośbą o włączenie Wisztyńca do Polski. Zwolennicy tego rozwiązania powołali komitet miejski i w styczniu 1919 r. wybrali wójta, którym został Polak Józef Kałwajć. Natomiast Litwini przeciwni tym działaniom utworzyli komitet gminny, podporządkowany litewskim władzom powiatowym z Wyłkowyszek. Naczelnik powiatu wyłkowyszkowskiego 10 maja 1919 r. wydał rozporządzenie, by polski komitet miejski rozwiązał się i przekazał swoje prerogatywy oraz dokumenty litewskiemu komitetowi gminnemu. Kroki te zostały poparte pojawieniem się w Wisztyńcu uzbrojonej milicji litewskiej[3].

Ludzie związani z miastem

Galeria

  • Kościół Świętej Trójcy (rzymskokatolicki)
    Kościół Świętej Trójcy (rzymskokatolicki)
  • Kościół ewangelicki
    Kościół ewangelicki
  • Stary wiatrak
    Stary wiatrak
  • Zabytkowe drewniane domy
    Zabytkowe drewniane domy
  • Poczta
    Poczta

Zobacz też

Przypisy

  1. Национальный атлас Беларуси, Mińsk 2002, s. 266–267.
  2. Magazin für die neue Historie und Geographie Angelegt, t. XVI, Halle, 1782, s. 15.
  3. Tadeusz Radziwonowicz, Powiat suwalski w latach 1918–1920, [www.suwalski.pl/pliki/20090218903-385178205.doc suwalski.pl].

Linki zewnętrzne

  • Wisztyniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 626 .
  • Łazdyniszki, parafia Wisztyniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 618 .
  • p
  • d
  • e
Powiat wyłkowyski (1867-1920)
Przynależność wojewódzka
Gminy miejskie ()
Gminy wiejskie ()
  • Bartniki
  • Giże
  • Karkliny
  • Kibarty
  • Kopsodzie (od 1870)
  • Olwita
  • Pojeziory
  • Pojewoń
  • Szyrwinta (do 1870)
  • Wisztyniec
  • Wojtkobole
  • Wyłkowyszki
  • Zielonka
Legenda
  • * osada, bez praw miejskich
  • p
  • d
  • e
Miasta zdegradowane reformą carską z 1869–1870

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich; (2) wytłuszczono miasta trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast (wyjątek: miasta połączone na równych prawach, które wytłuszczono); (4) gwiazdki odnoszą się do terytorialnych zmian administracyjnych: (*) – miasto restytuowane połączone z innym miastem (**) – miasto restytuowane włączone do innego miasta (***) – miasto nierestytuowane włączone do innego miasta (****) – miasto nierestytuowane włączone do innej wsi; (5) (#) – miasto zdegradowane w ramach korekty reformy (w 1883 i 1888); (6) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Źródła: Ukaz do rządzącego senatu z 1 (13) czerwca 1869, ogłoszony 1 (13 lipca) 1869. Listy miast poddanych do degradacji wydano w 20 postanowieniach między 29 października 1869 a 12 listopada 1870. Weszły one w życie: 13 stycznia 1870, 31 maja 1870, 28 sierpnia 1870, 13 października 1870 oraz 1 lutego 1871 (Stawiski).

  • VIAF: 309840932
  • J9U: 987007509610005171
  • LNB: 000291885