Węglik glinu
| |||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Wzór sumaryczny | Al4C3 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 143,96 g/mol | ||||||||
| Identyfikacja | |||||||||
| Numer CAS | 1299-86-1 | ||||||||
| PubChem | 16685054 | ||||||||
| |||||||||
Węglik glinu (Al4C3) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy węglików.
Otrzymywanie
Węglik glinu otrzymuje się w reakcji pyłu węglowego (źródło węgla) z boksytem (źródło glinu) w temperaturze powyżej 2000 °C.
Właściwości fizyczne
- temperatura topnienia: ok. 1400 °C,
- temperatura wrzenia: ok. 2200 °C,
- barwa: jasnożółta,
- drobnokrystaliczna substancja,
- silnie higroskopijny
Właściwości chemiczne
W kontakcie z wodą rozkłada się z wydzieleniem metanu i wodorotlenku glinu:
- Al4C3 + 12 H2O → 3 CH4 + 4 Al(OH)3
Związek wchodzi również w reakcję z kwasem solnym, produktami reakcji są metan i chlorek glinu:
- Al4C3 + 12 HCl → 3 CH4 + 4 AlCl3
Reakcje te są wykorzystywane w laboratoriach do generowania metanu, jednak ze względu na cenę węgliku glinu są zupełnie nieopłacalne w produkcji przemysłowej.
Wykorzystanie
Węglik glinu wykorzystywany jest jako dodatek do materiałów ceramicznych, jako podłoże dla katalizatorów stosowanych w przemyśle oraz jako wypełniacz laminatów i tworzyw sztucznych.
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):
- Britannica: science/aluminum-carbide
