Rajdowe Mistrzostwa Świata 1994
![]() | |||
Liczba rajdów | 10 | ||
---|---|---|---|
Pierwsza runda | Rajd Monte Carlo | ||
Ostatnia runda | Rajd Wielkiej Brytanii | ||
Mistrzowie | |||
Kierowcy | Didier Auriol | ||
Konstruktorzy | Toyota | ||
Poprzedni sezon • Następny sezon | |||
|
Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1994 były 22 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 10 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1994 został francuski kierowca Didier Auriol startujący samochodem Toyota Celica Turbo 4WD, wyprzedził on Carlosa Sainza i Juhe Kankkunena. Tytuł konstruktorów wygrała Toyota przed Subaru i Fordem.
Kalendarz
W sezonie 1994 kalendarz mistrzostw świata składał się z dziesięciu rajdów, było to o trzy mniej niż w rok wcześniej, wynikało to z wprowadzonego systemu rotacji rajdów związanego z radykalnym sposobem na obniżenie kosztów mistrzostw świata. Rajdy Szwecji, Australii i Hiszpanii trafiły do kalendarza 2-litrowego Pucharu Świata FIA w roku 1994[1].
Runda | Data | Nazwa rajdu | Zwycięzca | Wyniki |
---|---|---|---|---|
1 | 22–27 stycznia | ![]() | ![]() | Wyniki |
2 | 1-4 marca | ![]() | ![]() | Wyniki |
3 | 31 marca-3 kwietnia | ![]() | ![]() | Wyniki |
4 | 5–7 maja | ![]() | ![]() | Wyniki |
5 | 29–31 maja | ![]() | ![]() | Wyniki |
6 | 30 czerwca–2 lipca | ![]() | ![]() | Wyniki |
7 | 29–31 lipca | ![]() | ![]() | Wyniki |
8 | 26–28 sierpnia | ![]() | ![]() | Wyniki |
9 | 9–12 października | ![]() | ![]() | Wyniki |
10 | 20–23 listopada | ![]() | ![]() | Wyniki |
Zespoły i kierowcy
Zespół | Producent | Samochód | Opony | Kierowca | Rundy |
---|---|---|---|---|---|
![]() | Toyota | Celica Turbo 4WD Celica GT-Four ST205 | M | ![]() | wszystkie |
![]() | wszystkie | ||||
![]() | 2, 4, 9 | ||||
![]() | 3 | ||||
![]() | 3, 5, 7, 10 | ||||
![]() | 8 | ||||
![]() | 8 | ||||
![]() | 9 | ||||
![]() | 9 | ||||
![]() | Subaru | Impreza 555 | P | ![]() | 1–2, 4–10 |
![]() | 1–2, 4–10 | ||||
![]() | 7 | ||||
![]() | 7, 10 | ||||
![]() | Ford | Escort RS Cosworth | M | ![]() | 1–2, 4–7, 9–10 |
![]() | 1–2, 8–10 | ||||
![]() | 1–2, 4, 6, 8–10 | ||||
![]() | 2 | ||||
![]() | 4 | ||||
![]() | 5, 10 | ||||
![]() | 5–8, 10 | ||||
![]() | 5, 8 | ||||
![]() | 8 | ||||
![]() | 10 | ||||
![]() | Mitsubishi | Lancer Evo I Lancer Evo II | M | ![]() | 1, 5, 7, 9 |
![]() | 1, 5, 7 | ||||
![]() | 3 | ||||
![]() | 9 | ||||
![]() | Renault | Clio Williams | M | ![]() | 1, 4 |
![]() | 1, 4 | ||||
![]() | 1, 4 | ||||
![]() | 4 | ||||
![]() | 4 | ||||
![]() | Škoda | Favorit 136L | M | ![]() | 1–2, 5, 8–10 |
![]() | 1 | ||||
![]() | 2, 5, 8–10 | ||||
![]() | Subaru | Impreza WRX | P | ![]() | 3 |
![]() | 3 | ||||
![]() | Ford | Escort RS Cosworth | P | ![]() | 9 |
![]() | 9 |
Wyniki
Klasyfikacja kierowców
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1994 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 20 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do końcowego wyniku liczone było osiem najlepszych startów[2].
|
Klasyfikacja zespołowa
W sezonie 1994 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Punkty | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych osiem najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Wszystkie rundy liczyły się do końcowej klasyfikacji. Aby zespół zdobył tytuł mistrza świata musiał wziąć udział w co najmniej dziewięciu rajdach[2]. Zespół Mitsubishi nie był sklasyfikowany (NK) bo brał udział tylko w czterech rajdach.
|
Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)
Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę osiem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[1].
Msc. | Kierowca | Punkty |
---|---|---|
1 | ![]() | 50 |
2 | ![]() | 42 |
3 | ![]() | 27 |
4 | ![]() | 13 |
![]() | 13 | |
![]() | 13 | |
![]() | 13 | |
![]() | 13 | |
![]() | 13 |
Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata[3]
Msc. | Producent | Punkty |
---|---|---|
1 | ![]() | 43 |
2 | ![]() | 40 |
3 | ![]() | 33 |
4 | ![]() | 32 |
5 | ![]() | 18 |
6 | ![]() | 10 |
7 | ![]() | 10 |
8 | ![]() | 10 |
9 | ![]() | 8 |
10 | ![]() | 7 |
Przypisy
- ↑ a b Home > Seasons > Season 1994. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
- ↑ a b Home > Seasons > Season 1994 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-07]. (ang.).
- ↑ [https://archive.ph/Rsw0 1994 FIA 2-Litre World Cup for Manufacturers Final classification]. www.rallybase.nl. [dostęp 2021-01-06]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Wyniki sezonuna stronie rallybase.nl
- Wyniki sezonu na stronie eWRC.com
- p
- d
- e
- p
- d
- e