Park Narodowy Wysokich Taurów

Park Narodowy Wysokich Taurów

park narodowy
Państwo	Austria  Tyrol  Salzburg  Karyntia
Data utworzenia	1981
Powierzchnia	1856 km²
Obszar parku w 1992
Położenie na mapie Austrii Park Narodowy Wysokich Taurów
47°05′58″N 12°39′25″E/47,099444 12,656944
Strona internetowa

Park Narodowy Wysokich Taurów^[1] (niem. Nationalpark Hohe Tauern) – park narodowy w Austrii, obejmujący większą część grupy górskiej Wysokie Taury. Najstarszy i największy park narodowy w całej Austrii, a jednocześnie największy obszar chroniony w całych Alpach. Utworzony został w 1981 r.

Opis

Obejmuje ponad 1800 km² (z tego 1189 km² ścisłej strefy ochrony i 627 km² otuliny). Na terenie parku rośnie 3300 gatunków roślin (1150 gatunków porostów, 950 gatunków mchów i 1200 gatunków roślin naczyniowych). Szczególne bogactwo reprezentują grzyby, których naliczono tu ponad 4000 gatunków. Z kręgowców stale występuje tu 9 gatunków ryb, 11 gatunków płazów, 8 gatunków gadów, 114 gatunków ptaków i 52 gatunki ssaków. Wielkie drapieżniki, jak niedźwiedź brunatny, wilk szary czy ryś, zostały tu wytępione na przełomie XIX i XX stulecia.

Symbolem alpejskiej przyrody jest w Wysokich Taurach koziorożec alpejski (chroniony prawem). Jego populacja została odnowiona w latach 60. XX w., ponieważ pierwotne stado tych zwierząt również w większości zostało wcześniej wytrzebione. Wraz z koziorożcem występują tu kozica w podgatunku alpejskim (Rupicapra rupicapra rupicapra) i świstak - obydwa gatunki mają status zwierzyny łownej, jednak wielkość ich odstrzału jest ściśle regulowana.

Powierzchnia

Zmiany powierzchni parku do 1992 roku^[2]:

Przypisy