Luiza Julianna Orańska
 | |||
| elektorowa Palatynatu | |||
| Okres | od 23 czerwca 1593 | ||
|---|---|---|---|
| Jako żona | Fryderyka IV | ||
| Dane biograficzne | |||
| Dynastia | |||
| Data i miejsce urodzenia | 31 marca 1576 | ||
| Data i miejsce śmierci | 15 marca 1644 | ||
| Ojciec | |||
| Matka | Charlotta de Bourbon | ||
| Mąż | Fryderyk IV | ||
| Dzieci | Luiza Juliana, | ||
| |||
Luiza Juliana Orańska (ur. 31 marca 1576 w Delfcie; zm. 15 marca 1644 w Królewcu) – księżniczka orańska, żona palatyna reńskiego.
Życiorys
Luiza Julianna była najstarszą córką Wilhelma I Orańskiego i jego trzeciej żony Charlotty de Bourbon. Po zamordowaniu ojca jej wychowaniem zajęła się macocha Louise de Coligny.
23 czerwca 1593 poślubiła w Dillenburgu palatyna reńskiego Fryderyka IV. Miała ośmioro dzieci:
- Luise Juliane (1594-1640), od 1612 żonę Jana II, księcia Palatynatu-Zweibrücken-Veldenz
- Katharina Sofie (1595-1626),
- Fryderyk V, elektor Palatynatu (1596-1632), od 1613 męża Elżbiety Stuart,
- Elżbieta Charlotta (1597-1660), od 1616 żonę Jerzego Wilhelma, elektora Brandenburgii,
- Anna Eleonore (1599-1600),
- Ludwig Wilhelm (1600-1600),
- Moritz Christian (1601-1605),
- Ludwik Filip (1602-1655) – książę Palatynatu-Simmern-Kaiserlauten
Po śmierci męża została wraz z księciem Janem von Pfalz-Zweibrücken-Veldenz ich opiekunką.
W 1619 odradzała synowi Fryderykowi V przyjęcie czeskiej korony. Po jego klęsce wojska cesarskie zajęły Palatynat, a Luiza Julianna wraz z resztą rodziny musiała uciekać. Zamieszkała początkowo u księcia wirtemberskiego Jana Fryderyka. Ten jednak bojąc się gniewu cesarza polecił jej wyjechać ze swojego państwa. Luiza Julianna zamieszkała u swojej córki Elżbiety w Berlinie. W 1638 rodzina elektora brandenburskiego musiała przenieść się do Królewca. Wraz z nią podążyła Luiza Julianna.
Literatura
- Karl Kollnig, Die Kurfürsten von der Pfalz, 1993.
