Jakobici (polityka)

Jakobici – angielscy i szkoccy zwolennicy legitymistycznych pretendentów do tronu z dynastii Stuartów, potomków króla Szkocji Jakuba VII (w Anglii panującego jako Jakub II)^[1].

Zorganizowali w Szkocji trzy powstania przeciw dynastii hanowerskiej; w latach 1715 (przy wsparciu Francji) i 1718 (bardzo źle zorganizowane, wsparte desantem Hiszpanów). Ostatnie powstanie, z lat 1745-1746, mogło zakończyć się całkowitą klęską Anglików. Brak zdecydowania doprowadził jednak do klęski Szkotów.

Współcześnie jakobici za prawowitego króla Anglii, Szkocji i Irlandii uważają Franciszka II z bawarskiej rodziny Wittelsbachów. Franciszek II jest potomkiem Jakuba I po kądzieli. Ostatnim Stuartem w linii męskiej był Henryk IX i I, który zmarł 13 lipca 1807 roku.

Następcą Franciszka II jest jego brat – książę Maksymilian Emanuel, po którym prawa do tronu mają przejść na jego córkę – Zofię, księżną Liechtensteinu, a następnie – jej dzieci.

Jakobiccy królowie na emigracji

• Jakub Stuart, pretendent do tronu Szkocji jako Jakub VIII i do tronu Anglii jako Jakub III, 1701-1766
• Karol Stuart, pretendent do tronu Anglii i Szkocji jako Karol III, 1766-1788

 Osobny artykuł: Jakobiccy pretendenci do tronu Anglii i Szkocji.

Zobacz też

• George Douglas, 2. hrabia Dunbarton
• Powstania szkockie

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Jakobityzm w „Encyklopedii Białych Plam”