Hino Motors
Logotyp firmy | |||
Państwo | Japonia | ||
---|---|---|---|
Siedziba | Hino, Tokio | ||
Adres | 1-1 Hinodai 3-chome, Hino-shi | ||
Data założenia | 1 maja 1942[1] | ||
Forma prawna | Kabushiki-gaisha | ||
Prezes | Yoshio Shimo[1] | ||
Udziałowcy | Toyota Motor Corporation | ||
Zatrudnienie | 32 719 osób (31.03.2018)[1] | ||
Dane finansowe | |||
Przychody | 80 422 000 000 ¥ (2018)[1] | ||
Wynik operacyjny | 80 331 000 000 ¥ (2018)[1] | ||
Wynik netto | 51 361 000 000 ¥ (2018)[1] | ||
Kapitał zakładowy | 72 717 000 000 ¥ (2018)[1] | ||
brak współrzędnych | |||
| |||
Strona internetowa |
Hino Motors, Ltd. (jap. 日野自動車株式会社 Hino Jidōsha Kabushiki-gaisha) – japoński producent autobusów i samochodów ciężarowych, należący do grupy Toyota Motor Corporation założony 1 maja 1942[1].
Historia
Początki Hino Motors sięgają roku 1910, kiedy to założono Tokyo Gas Industry Co., Ltd.[2], które trzy lata później nazwę zmieniono na Tokyo Gas and Electric Industry Co., Ltd.[2]. W 1917 roku wyprodukowano pierwszy prototyp ciężarówki, zaś rok później rozpoczęto masową produkcję pojazdów[2]. 1 maja 1942 roku marka Hino odłączyła się od konsorcjum Diesel Motor Industry Co., Ltd. i rozpoczęła produkcję pojazdów do celów wojskowych[2].
Po II wojnie światowej Hino rozpoczęło produkcję traktorów oraz ciężarówek cargo[2], zaś w 1949 roku dołączyła do Tokijskiej Giełdy Papierów Wartościowych[2]. W 1950 roku zaprezentowano pierwszy trolejbus tej firmy[2], zaś 3 lata później – samochód osobowy, który powstał we współpracy z Renault[2]. W 1962 roku dokonano pierwszego eksportu pojazdów tej marki do Tajlandii[2].
W 1971 roku Hino otrzymuje nagrodę Deming Award[2], a w 1977 rozpoczyna produkcję autobusów[2]. 1 lipca 1982 roku firma Hino zostaje częścią grupy Toyota Motor Corporation[2]. W 1996 roku założono Hino Motors 21st Century Center[2], zaś rok później do użytku zostaje oddany Hino Auto Plaza[2].
Modele
ciężarówki:
- Hino Dutro
- Hino Profia
- Hino Ranger/Ranger II
autobusy:
- Hino AK
- Hino RE/RC
- Hino FB
- Hino BG/BX/CG/CM
- Hino Poncho
- Hino Liesse/Liesse II
- Hino Blue Ribbon/Blue Ribbon II
- Hino Rainbow/Rainbow II
- Hino Melpha
- Hino S'elega/S'elega II
- Hino Grand View
- Hino RC/RG/RM/RN/RK/RU
Program budowy ciężarówki na ogniwa paliwowe
Hino Motors i Toyota Motor Corporation rozpoczęły w 2020 roku budowę wielkogabarytowej ciężarówki na ogniwa paliwowe, opartej na modelu Hino Profia. Nowy pojazd z silnikiem elektrycznym zasilanym prądem generowanym w ogniwach paliwowych z Toyoty Mirai 2. generacji będzie miał zasięg około 600 km. Samochód o całkowitej masie 25 ton będzie miał wymiary 11990 mm długości, 2490 mm szerokości i 3780 mm wysokości[3][4].
Galeria
- Hino 4CV, produkowany na licencji Renault
- Hino Contessa 1300
- Hino Contessa 900
- Hino Profia Super Dolphin
- Hino Ranger
- Hino Dutro
-
- Hino RK
- Hino RN
- Hino S'elega II
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Corporate Information. Hino Motors, Ltd.. [dostęp 2018-10-31].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Hino's Milestones. Hino Motors, Ltd.. [dostęp 2018-10-31].
- ↑ PawełP. Bednarz PawełP., Toyota i Hino budują wielkogabarytową ciężarówkę na wodór [online], Auto / Moto, 29 marca 2020 [dostęp 2020-06-08] (pol.).
- ↑ Toyota i Hino budują wielkogabarytową ciężarówkę na wodór - Toyotanews.eu - Newsroom Toyota Central Europe [online], www.toyotanews.eu [dostęp 2020-06-08] .
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa Hino Motors (jap.)
- Hino Motors (ang.)