Dokdo

Ten artykuł dotyczy wysp. Zobacz też: uniwersalne okręty desantowe typu Dokdo.

Dokdo/Takeshima

독도, 獨島
たけしま, 竹島

Kontynent

Azja

Państwo

Korea Południowa

Akwen

Morze Japońskie
(Morze Wschodnie)

Powierzchnia

0,18745 km²

Najwyższy punkt

169 m n.p.m.

Populacja (2019^[1])
• liczba ludności

Położenie na mapie Korei Południowej

Położenie na mapie Japonii

37°14′30″N 131°52′00″E/37,241667 131,866667

Multimedia w Wikimedia Commons

Drogowskaz terytorialny Takeshimy zostaje wzniesiony na nowo przez prefekturę Shimane i japońską straż przybrzeżną w czerwcu 1953 roku.

Dokdo (kor. 독도, 獨島, Dokdo/Tokto, „samotne wyspy”; jap. 竹島, Takeshima, „wyspy bambusowe”; ang. Liancourt Rocks) – grupa wysp na Morzu Japońskim składająca się z ok. 90 wysepek i raf (w tym 37 zaklasyfikowanych jako stały ląd), z których największe wyspy to Seodo (pow. 8,864 ha) i Dongdo (7,33 ha). Wszystkie wysepki i rafy zajmują łączną powierzchnię 18,745 ha – a najwyższy ich wierzchołek wznosi się na 169 m n.p.m. Wyspy administracyjnie należą do południowokoreańskiej prowincji Kyŏngsang Północny i znajdują się 87 km od wybrzeży Półwyspu Koreańskiego. Wyspy mają tylko 1 stałą mieszkankę, lecz dzięki stałemu połączeniu promowemu odwiedza je około 2000 turystów rocznie^[1].

Koreańskie źródła, w tym mapy, pokazują, że wysypy były znane Koreańczykom wcześniej niż Japończykom i znajdowały się pod koreańską kontrolą. Jednocześnie japońskie źródła nie wskazują na znajomość wysp przez Japończyków przed XVII w., a późniejsze wskazują na świadomość ich koreańskiej przynależności. W okresie Meiji rząd japoński nie zmienił początkowo stosunku do Dokdo, nie protestował także, gdy w 1900 r. Korea ogłosiła włączenie wysp do powiatu Ulleung. 22 lutego 1905 r. Japonia zaanektowała jednak archipelag, uznając go za ziemie niczyje, a gubernator prefektura Shimane ogłosił wprowadzenie nazwy Takeshima dla archipelagu. W czasie wojny z Rosją Japonia dostrzegła strategiczne znaczenie wysp i zaczęła budować na nich infrastrukturę wojskową^[2].

Po II wojnie światowej amerykańskie władze okupacyjne Japonii wyłączyły Dokdo spod władzy japońskiej i stały się one częścią terytorium Korei. Również po wybuchu wojny koreańskiej w 1950 r., gen. MacArthur objął wyspę jako część Korei osłoną sił USA. W 1951 r. szkice traktatu z San Francisco pominęły Dokdo na liście wysp wyłączonych spod władzy Japonii. Wśród sygnatariuszy tego traktatu nie było jednak władz Korei. 18 stycznia 1952 r., pomiędzy podpisaniem i wejściem w życie tego traktatu, koreański prezydent Rhee Syng-man ogłosił wyspę terenem koreańskim i nakazał przeganiać japońskich rybaków. Japonia uznaje koreańską obecność na wyspach za okupację i naruszenie prawa międzynarodowego^[2]. Wyspy zostały zajęte przez Koreę Południową w 1952 roku. Korea utrzymuje obecnie na wyspie stały posterunek policji.

Mapa

Dokdo (Usan, 于山) zostało wysunięte na zachód od Ullŭng-do (鬱陵島).(1530, Korea)
Najstarsza mapa skał Liancourt. (1656, Japonia)
Wyspy Oki w prawym dolnym rogu, Liancourt w centrum, a Ullŭng-do po lewej stronie. (1724, Japonia)
Liancourt (松嶋) i Ullŭng-do(竹嶋) zostały narysowane na mapie, na której zostały sprecyzowane linie długości i szerokości geograficznej. (1775, Japonia)
Uważano, że skały Liancourt (松シマ) należały do domeny Japonii.(1790, Japonia)
Liancourt został narysowany jako odosobniona wyspa poza wyspami Oki. (1875, Japonia)
Dokdo (Usan, 于山) zostało odnalezione tuż obok Ullŭng-do (鬱陵島). (1899, Korea)

Przypisy

↑ ^a ^b Euan McKirdy and Sophie JeongE.M.S.J. CNN Euan McKirdy and Sophie JeongE.M.S.J., The remote island with 1 resident, age 81 [online], CNN, 14 lutego 2019 [dostęp 2019-04-24] .
↑ ^a ^b ThomasT. Schwartz ThomasT., JohnJ. Yoo JohnJ., Asian Territorial Disputes and the 1951 San Francisco Peace Treaty: The Case of Dokdo, „Chinese Journal of International Law”, 18 (3), 2019, s. 503–550, DOI: 10.1093/chinesejil/jmz017 [dostęp 2022-06-08] .