Autokanibalizm

Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji.
Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: Autokanibalizm u zwierząt i w kulturze oraz mitologii.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Starożytny Uroboros zjadający własny ogon.

Autokanibalizm – praktyka zjadania własnego ciała przez siebie samego. Forma kanibalizmu.

Autokanibalizm wśród ludzi

Niektórzy ludzie uprawiają autokanibalizm jako ekstremalną formę modyfikacji ciała, np. przez zjadanie własnej skóry[1].

W latach po przewrocie na Haiti[2] znane są przypadki przymuszania ludzi do jedzenia własnych części ciała. Natomiast w latach 90. XX wieku padały oskarżenia o zmuszanie młodych ludzi w Sudanie do zjadania własnych uszu[3]. Oba przypadki związane były z konfliktem toczącym się na tych terenach i były formą znęcania się i terroryzowania ludności.

Praktyki autokanibalistyczne zawiera także historia Bernda Jürgena Armando Brandesa, który zjadł część swojego penisa, zanim osłabiony stracił przytomność i został zabity, a następnie zjedzony kawałek po kawałku przez Armina Meiwesa[4].

Autokanibalizm w kulturze

Współczesny horror autorstwa Grahama Mastertona pt. Rytuał, opowiada o praktykach autokanibalistycznych o podłożu religijnym. Zjadanie siebie oznacza tu przynależność do sekty.

Zobacz też

  • autofagia

Przypisy

  1. Benecke M. First report of nonpsychotic self-cannibalism (autophagy), tongue splitting, and scar patterns (scarification) as an extreme form of cultural body modification in a western civilization.. „Am J Forensic Med Pathol”. 3 (20), s. 281-5, wrzesień 1999. PMID: 10507799. 
  2. Chin, Pat. "Behind the Rockwood case" Workers World, 6 kwietnia 1996
  3. Lambeth Daily News, 6 sierpnia 1998
  4. D. Diehl, M. Donnely, Dzieje Kanibalizmu