Abdoulaye Faye

Abdoulaye Faye[1][2]
Abdoulaye Faye met Stoke City tegen Arsenal, 24 mei 2009; uiterst rechts Glenn Whelan
Persoonlijke informatie
Volledige naam Abdoulaye Diagne-Faye
Bijnaam Fab Ab
Geboortedatum 26 februari 1978
Geboorteplaats Dakar, Vlag van Senegal Senegal
Lengte 188 cm
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2015
Senioren
Seizoen Club W (G)
1999–2001
2001–2002
2002–2005
2004–2005
2005–2007
2007–2008
2008–2011
2011–2012
2012–2014
2014–2015
Totaal 		Vlag van Senegal Ndiambour
Vlag van Senegal Jeanne d'Arc
Vlag van Frankrijk Lens
→ Vlag van Frankrijk Istres
Vlag van Engeland Bolton Wanderers
Vlag van Engeland Newcastle United
Vlag van Engeland Stoke City
Vlag van Engeland West Ham United
Vlag van Engeland Hull City
Vlag van Maleisië Sabah 		59(8)
32(4)
35(0)
28(0)
60(3)
22(1)
81(6)
29(0)
34(4)
21(1)
401(27)
Interlands
2002–2010 Vlag van Senegal Senegal 36(2)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Abdoulaye Diagne-Faye (Dakar, 26 februari 1978) is een Senegalees voormalig voetballer die als centrale verdediger speelde. Faye was in de Premier League actief met Bolton Wanderers, Newcastle United, Stoke City en Hull City. Hij speelde 36 interlands in het Senegalees voetbalelftal, waarin hij twee keer scoorde.

Clubcarrière

Beginjaren

Abdoulaye Faye liet zich vanaf de vroege jaren 2000 opmerken als verdediger van RC Lens, waar ook zijn landgenoot Papa Bouba Diop doorbrak. Daarvoor speelde Faye voor achtereenvolgens ASEC Ndiambour en ASC Jeanne d'Arc uit Senegal.

Bolton Wanderers

In juli 2005 nam Bolton Wanderers, dat uitkwam in de Engelse Premier League, hem over van RC Lens. Faye verliet Lens na 35 competitiewedstrijden te hebben gespeeld. Aanvankelijk werd Faye door Bolton gehuurd[3], maar in december 2005 legde Bolton hem definitief vast.[4]

Faye viel meteen op bij zijn debuut tegen Newcastle United, waarin hij na 23 minuten inviel voor de geblesseerde Radhi Jaidi. Met zijn lengte (1,88 m) hield Faye de kopbalsterke Alan Shearer uit de wedstrijd. Bolton won met 2–0. Landgenoot El Hadji Diouf en de Griek Stelios Giannakopoulos waren de doelpuntenmakers.[5]

Faye verwierf een basisplaats en stond deze niet meer af. Tussen 2005 en 2007 speelde hij 60 competitiewedstrijden, waarin hij drie maal scoorde.[6]

Newcastle United

In de zomer van 2007 verkaste Faye samen met zijn landgenoot Habib Beye, een rechtsachter, naar Newcastle United. De overgang was een feit op de slotdag van de transfermarkt, 31 augustus 2007.[7] Bij Newcastle had Faye het onder coach Sir Bobby Robson veel moeilijker om een certitude te worden.

Zijn enige doelpunt voor The Magpies scoorde hij evenwel tegen de latere Engelse landskampioen Manchester United – met Cristiano Ronaldo en Wayne Rooney onder stoom – op St. James' Park op 23 februari 2008. United versloeg Newcastle met 1–5.[8] Faye verliet Newcastle in 2008 met 22 competitiewedstrijden op de teller.

Stoke City

Abdoulaye Faye viert de redding van Stoke City in 2009

Op 15 augustus 2008 stapte Faye voor een bedrag van £ 2.250.000 ,- over naar nieuwbakken Premier League-club Stoke City[9] en bij de promovendus herleefde de centrale verdediger als aanvoerder van het elftal.[10] Onder leiding van Tony Pulis vormde hij een defensie met Ryan Shawcross, die vanaf het seizoen 2010/11 de aanvoerdersband om de arm kreeg.[11] Bij Stoke heeft hij uiteindelijk de bijnaam "Fab Ab"/"Fabulous Ab(doulaye)" opgedaan.[12] Tijdens het seizoen 2008/09 was Faye een dragende speler van het elftal dat Stoke van een terugreis naar de Football League Championship bespaarde. Faye droeg zijn steentje bij met een kopbaldoelpunt tegen ex-club Newcastle in het Britannia Stadium op 11 april 2009. Stoke en Newcastle deelden de punten (1–1), voor Stoke weliswaar een belangrijk punt.[13]

West Ham United

In juni 2011 verliet Faye Stoke City transfervrij. Sam Allardyce, manager/coach van het in mei 2011 uit de Premier League gedegradeerde West Ham United, was er als de kippen bij om Faye in te lijven.[14] Faye debuteerde op 16 augustus 2011 met een 4–0 overwinning tegen Watford in de Championship, wat nog onbekend terrein was voor de onafgebroken op het hoogste toneel acterende verdediger.[15] Faye speelde 29 wedstrijden en gidste West Ham United weer naar de Premier League na een jaar afwezigheid.[16] Echter verliet hij Boleyn Ground na de promotie evenals John Carew, zijn landgenoot Papa Bouba Diop en drie anderen.[17]

Hull City

Op 20 juli 2012 werd bekend dat Hull City Faye een éénjarig contract had aangeboden, wat betekende dat Faye voortaan in het KC Stadium te zien was.[18] Begin september maakte Faye zijn eerste goal voor Hull tegen zijn ex-club Bolton Wanderers met een kopbal. Hull won de wedstrijd met 3–1.[19] Aan het einde van het seizoen 2012/13 promoveerde hij met Hull naar de Premier League.[20]

Faye speelde slechts drie competitiewedstrijden voor Hull in de Premier League. In de pikorde kwam Faye achter James Chester, Paul McShane en Curtis Davies.

In 2014 haalde Faye de finale van de FA Cup. Sheffield United werd door Hull spectaculair met 5–3 verslagen in de halve finale.[21]

Echter won Arsenal de beker met 3–2 na verlengingen. Faye ontbrak op de wedstrijdfiche.[22]

Maleisië

In 2015 beëindigde Abdoulaye Faye zijn loopbaan bij het Maleisische Sabah.

Zie ook

Mediabestanden
Commons heeft media­bestanden in de categorie Abdoulaye Diagne-Faye.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ (en) Profiel Abdoulaye Diagne-Faye Premier League, Geraadpleegd op 25 juli 2020. Gearchiveerd op 25 juli 2020.
  2. ↑ Profiel Abdoulaye Diagne-Faye Transfermarkt, Geraadpleegd op 25 juli 2020. Gearchiveerd op 24 juli 2020.
  3. ↑ (en) Faye completes Bolton loan move BBC, 29 juli 2005. Gearchiveerd op 25 juli 2020.
  4. ↑ (en) Bolton's Faye gets permanent deal BBC, 1 december 2005. Gearchiveerd op 25 juli 2020.
  5. ↑ (en) Bolton 2-0 Newcastle BBC, 24 augustus 2005. Gearchiveerd op 9 juni 2021.
  6. ↑ (en) Profiel Abdoulaye Faye Sporting Heroes (Bolton Wanderers), Geraadpleegd op 25 juli 2020. Gearchiveerd op 25 juli 2020.
  7. ↑ (en) Newcastle recruit Faye and Beye BBC, 31 augustus 2007. Gearchiveerd op 27 februari 2021.
  8. ↑ (en) Newcastle 1-5 Man Utd BBC, 23 februari 2008. Gearchiveerd op 20 mei 2021.
  9. ↑ (en) Stoke sign Magpies defender Faye BBC, 15 augustus 2008. Gearchiveerd op 24 juli 2020.
  10. ↑ (en) Stoke captain Faye targets Europe BBC, 5 november 2009. Gearchiveerd op 25 juli 2020.
  11. ↑ (en) Ryan Shawcross proud to lead out Stoke City at Wembley BBC, 12 april 2011. Gearchiveerd op 24 juli 2020.
  12. ↑ (en) Fab Ab is head lad The Daily Star, 22 december 2012. Gearchiveerd op 25 juli 2020.
  13. ↑ (en) Stoke 1-1 Newcastle BBC, 11 april 2009. Gearchiveerd op 30 april 2021.
  14. ↑ (en) Hammers snap up Faye West Ham United (archief), 11 juni 2011
  15. ↑ (en) West Ham recorded back-to-back away wins for the first time since December 2007 by thrashing Watford BBC, 16 augustus 2011. Gearchiveerd op 6 september 2020.
  16. ↑ (en) West Ham promoted to the Premier League The National, 19 mei 2012. Gearchiveerd op 25 juli 2020.
  17. ↑ (en) John Carew one of six to exit West Ham United BBC, 23 mei 2012. Gearchiveerd op 25 mei 2021.
  18. ↑ (en) Hull City sign former West Ham defender Abdoulaye Faye BBC, 20 juli 2012. Gearchiveerd op 2 december 2020.
  19. ↑ (en) Stephen Quinn scored on his debut as Hull City came from behind to increase Owen Coyle's problems at Bolton BBC, 1 september 2012. Gearchiveerd op 24 september 2020.
  20. ↑ (en) Hull City promotion: 'People were hiding in toilets' BBC, 4 mei 2013. Gearchiveerd op 1 mei 2021.
  21. ↑ (en) Hull City 5-3 Sheffield United BBC, 13 april 2014. Gearchiveerd op 7 augustus 2021.
  22. ↑ (en) Arsenal 3-2 Hull City BBC, 17 mei 2014. Gearchiveerd op 21 november 2021.